Overdenking ouderenkring – Thema: Eenzaamheid

Eenzaamheid is een heel persoonlijke ervaring. Het is een gevoel, waarvan de oorzaak, maar ook de beleving, voor iedereen anders is. Allerlei omstandigheden kunnen daarbij een rol spelen.

Eenzaamheid is veelal een verborgen probleem: het is niet aan mensen te zien of zij zich eenzaam voelen en er wordt weinig over gepraat. Je kunt moeilijk van buitenaf zien of iemand zich eenzaam voelt. Dit maakt eenzaamheid zo moeilijk in te schatten.

Als gemeente hebben we als jaarthema gekozen een ‘beweging van bewogenheid’. Toen ik daarover nadacht en mijzelf de vraag stelde hoe we daar concreet invulling aan kunnen geven, moest ik denken aan de geschiedenis van de lamme man in Bethesda. Jarenlang wachtte hij vergeefs tot iemand hem tijdig bij het badwater wilde brengen …..  In Johannes 5 lezen we deze bijzondere geschiedenis.

In antwoord op Jezus’ vraag of hij gezond wil worden, zegt de man niemand te hebben die hem naar het badwater helpt. ‘Heere, ik heb geen mens.’ (Joh.5:7)

Wat een eenzaamheid spreekt uit die woorden. Natúúrlijk wil die man beter worden. Maar er is een reden waarom dat tot op heden niet is gebeurd.

Er is namelijk niemand om hem naar het water te dragen. Voordat hij op eigen kracht de rand van het bad bereikt heeft, ligt iemand anders er al in

Probeer het je eens voor te stellen: Hij ligt vlak bij een bad dat hem genezing biedt, maar er is niemand die hem erin helpt…… Dat bad ligt niet in een of andere uithoek, maar op de route naar de tempel, waar dagelijks hordes gelovigen langslopen……

Dankzij de vraag van Jezus, krijgt zijn klacht een adres: er wordt stem gegeven aan het stille onrecht dat al vele jaren duurt. Het egoïsme wordt benoemd, de afgewende vrome blikken worden gedwongen om te kijken: deze man, nota bene vlak bij de plaats waar God woont, is jarenlang vergeten.

Wil je genezen? Waarom ben je nog niet beter? Wie is je vergeten? Wie loopt voorbij zonder je te zien? Eigenlijk geeft de man een vreemd antwoord op de vraag van Jezus. Je kunt je goed voorstellen dat hij iets gezegd zou hebben als ‘Ja, natúúrlijk!’ of ‘Wat denk jij dan?’ Maar van die gretigheid is niets terug te vinden.

Bij de schepping van de mens horen we de Schepper zeggen: ‘Het is niet goed dat de mens alleen is.’ (Gen.2:18) Essentieel voor het mens-zijn is het leven in relatie.

Als je blijft wachten tot mensen op jou afkomen, kun je waarschijnlijk blijven wachten op mensen die niet komen…..

Probeer jezelf eens als ondernemer te zien, de ondernemer van je eigen leven. Je kapitaal wordt gevormd door je (sterke en zwakke) eigenschappen, je kennis en vaardigheden, die je maken tot een unieke persoonlijkheid. Kom zelf in actie.

Als ondernemer moet je weten wat je nodig hebt. Jij hebt betekenisvolle relaties nodig. En dat komt goed uit, want dat geldt ook voor de mensen om je heen.

Dat biedt aanknopingspunten! Jij hebt andere mensen iets te bieden…. we hebben elkaar iets te bieden.

Deze geschiedenis laat ons zien dat de liefde van Jezus tot uiting komt door naast mensen te gaan staan, mensen weer mens maakt, hen letterlijk en figuurlijk weer op hun benen zet. De liefde van Jezus komt daarin tot uiting, dat Hij oog heeft voor mensen, die om welke reden dan ook niet meetellen, eruit liggen. Hij zoekt ze op en spreekt ze aan.

Dat geldt ook voor ons, hoe ons leven er ook uitziet, of we ziek zijn of gezond, hulpbehoevend of onafhankelijk. Jezus ziet ons staan en gaat naast ons staan.

Soms voelen we ons misschien als die man. Soms hebben we zoveel meegemaakt, zijn we zo geschonden door het leven, teleurgesteld in mensen, de kerk, de vrienden, de familie. Soms zijn we ons vertrouwen in wie dan ook kwijt en durven we ons niet meer open te stellen. Toch mogen we weten, dat God om ons geeft en in Jezus, de mens naar zijn hart, ons nabij wil zijn.

God werkt vaak door mensen. Hij roept ons ook op om in het spoor van zijn Zoon, oog te hebben voor mensen, die uitgerangeerd zijn door ziekte, ouderdom of verdriet. Hij roept ons om oogen oor te hebben voor elkaar en naast die ander te gaan staan, zodat we, net als Jezus dat deed, die ander, ziek of gezond, weer in de kring  trekken.

Ik denk dat de woorden uit het lied ‘Ik wil jou van harte dienen’ (Opwekking 378) ons de richting wijzen hoe we ons verlangen om ‘een beweging van bewogenheid’ te zijn, inhoud kunnen geven. Die gezegende levensinstelling zal ertoe bijdragen dat we zelf bewaard blijven voor eenzaamheid, maar ook anderen uit dat isolement kunnen bevrijden.

Gespreksvragen:

– Waar denken we aan bij eenzaamheid?

– Zijn het gevoelens die je soms ook bij jezelf herkent?

– Hoe kun jij met een aantal mensen (beter) contact krijgen?

– Welke opstelling vraagt dit van jou?

– Wat zou jij voor anderen kunnen doen?

– Welke initiatieven kun jij vandaag nog nemen?​