De thema’s en bijbelgedeeltes over de koningen van Juda echoën nog in me na. Veel stof om over na te denken. Ook boeiend om erover te lezen. De verhalen blijven spannend ook al ken ik de afloop wel. En vooral dat laatste, hoe het afloopt. Geen van de koningen heeft het volgehouden om tot het einde toe trouw te blijven aan God.

En waarom is dit allemaal opgeschreven? Die vraag geldt overigens niet alleen voor deze delen maar voor alles wat is vastgelegd in de bijbel. Niets wat in de bijbel staat, is overbodig. Paulus zegt dat ‘alles wat vroeger is opgeschreven, is geschreven om ons te onderwijzen….’.

Wat valt er voor ons uit te leren? En willen we dit leren? Ik geloof dat vooral dat laatste zo ontzettend moeilijk is. We zien het wel, maar meegaan in het verkeerde is gemakkelijker dan te blijven doen ‘wat recht is in de ogen van de Heer’.

Ook nu nog een bekend patroon. Heeft het er misschien mee te maken dat wij ook niet in alles zuiver zijn? Van de koningen werd gezegd dat zij de offerplaatsen niet verwijderden. Het volk bleef offeren aan vreemde goden. Ze zaten er als het ware aan vast.

Waar zitten wij aan vast? Waar blijven wij, vaak tegen beter weten in, onze tijd en ons geld aan offeren?

Het zit niet alleen in het materiële. Vastzitten kan ook met standpunten.
Onze bedoelingen zijn meestal wel oprecht. Maar de praktijk is lastiger. Hoe gaan we er mee om als de situatie niet zo is zoals we denken dat het moet zijn. Wanneer we het niet eens zijn met de ander. We hebben een mening en zo is het. Dat is de waarheid.

In werkelijkheid ligt het veel ingewikkelder. Meningen verschillen omdat we verschillend zijn. De verschillen zitten vooral in onze kennis en ervaringen, in de cultuur waarin we leven. De opvoeding die we hebben gekregen. Wat we allemaal hebben meegemaakt. En niet te vergeten ons karakter.
Al deze zaken, en er zullen vast nog meer zijn, bepalen wat wij ‘ervan vinden’.

Het vast zitten aan onze eigen standpunten kan veel kapot maken. Het gaat vaak niet mis omdat we van mening verschillen maar wel hoe we ermee omgaan.
Hoe erg is het dat een ander het anders ziet? Je kunt het ook zien als een ander gezichtspunt en elkaar erop bevragen.
De manier waarop we dit doen is heel bepalend. Niet een verhitte discussie om het eigen gelijk te bevestigen. Maar luisteren naar elkaar om te verhelderen en beter inzicht te krijgen. Onze stem en ons woordgebruik zijn hierbij belangrijk. Het is immers de toon die de muziek maakt.

Het helpt hierbij om een beetje afstand te nemen van jezelf en van de zaak. Dan raakt het je ook minder en blijft er energie over om aan te passen wat nodig is. Daar groei je van.

Leren is de sleutel tot groeien. En groeien doe je onderweg, wanneer je in beweging bent.
Uit elke situatie is wel een leermoment te halen. Leermomenten zijn op het moment zelf meestal niet leuk. Ze maken je wel bescheidener. En dat spaart je voor hoogmoed.
Later ben je er blij mee omdat het je als mens sterker en weerbaarder heeft gemaakt. Het brengt je herstel.
Je zult steeds meer aan kunnen. Ook jezelf. En het vergroot de kans dat je tot het einde van je leven trouw zult zijn aan God

 

Gerda Wesselis

  1. Roel schreef:

    Mooi stuk ter overdenking!

Laat een antwoord achter aan Roel Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

*

Inloggen
Nog geen lid? Wachtwoord vergeten?