“We gaan naar een botoxkliniek! We zijn op zoek naar twee of drie vrouwen die een botox-/fillerbehandeling willen ondergaan. Het liefst iemand voor: Botox-frons en/of kraaienpootjes, Botox voor gummysmile of Fillerbehandeling etc.
De prijzen zijn...”
Laatst kreeg ik deze uitnodiging in een Whatsappgroep. Ik las het nog eens. En nog eens. Het staat er echt. Een groep vrouwen, waar ik al zo’n tien jaar bij zit, had een uitje naar een botoxkliniek gepland. En als je er toch bent, kun je net zo goed je gummysmile even laten weghalen. Ik schrok gewoon en werd daarna boos of eigenlijk meer verdrietig. Wil je nu écht vrouwen van 30/40 jaar, die nu nog tevreden voor de spiegel staan ontevredenheid in de schoot werpen? Moi inclus. Als dit bij deze groep al zo normaal gevonden wordt…
Onderscheid
In mijn hoofd ontwikkelen zich bij het lezen allerlei rampscenario’s. Zoals rijen ontevreden jonge vrouwen voor de botox kliniek. Het liet me niet los. Helemaal toen ik merkte dat ik een van de weinigen was die grote moeite heeft met zo’n uitnodiging, alsof het niks is. Tegelijkertijd maakte het me ook nieuwsgierig. Is het nu omdat ik geloof dat ik hier zo tegen ben? Is dat wat mij dan ‘anders’ maakt?
Dat onderscheid, het anders zijn, houdt me wel bezig. Is het onderscheid tussen gelovigen en niet gelovigen in gedrag, houding te zien? En hoe zit dat bij mij? Dat heeft ongetwijfeld te maken met het zoeken naar bevestiging van wat ik geloof maar ook wat ik daarvan kan uitdelen en aan wie. Even leek dit bijzondere uitje wel een goed voorbeeld daarvan, maar al snel kwam de twijfel of dat wel zo werkt.
“Er zijn zoveel mensen die de aarde mooier willen maken.”
Ik blijf erover nadenken, over de verschillen. En er komen vragen bij. Moet ik hier wel mee bezig zijn of gaat dat al vanzelf als je maar dicht bij God leeft en blijft bidden? Is mijn geloof aantrekkelijk voor niet-gelovigen? Is het überhaupt zichtbaar? Als ik Rutger Bregman hoor praten over morele ambities dan denk ik dat de hele wereld vol zit met mensen met goede bedoelingen. Zoveel mensen die de aarde mooier willen maken, goede daden doen, anderen helpen vanuit een goed hart. Ook niet-christenen zijn tegen gokreclames langs het voetbalveld, tegen Second Love-promotie, nemen pleegkinderen in huis. Deze mensen halen ook koffie voor collega’s en tonen oprechte interesse in de ander, willen onderdeel zijn van de economie van het genoeg, etc. En ook: ik kan genoeg niet-gelovige vrouwen vinden die nooit een spuit in hun gezicht zullen zetten en ook gelovige die het wél doen.
Op eigen kracht?
Ik kan wel bedenken wat het verschil is, gelukkig, maar niet goed hoe dat zichtbaar wordt. Welke pogingen mensen ook ondernemen, welke ik ook onderneem, om het goede te doen, het is sowieso nooit genoeg en nooit perfect. Al verbeter je de halve wereld, het zal nooit echte volledige voldoening brengen, volledige vrede, als jouw plan niet in dienst staat van een groter plan. Dat is voor ons ploeterende mensen toch een super goed verhaal. Je gaat het niet redden op eigen kracht, je hebt redding nodig.
Maar dan… hoe gaan anderen denken, tsjonge jonge, ik mis echt iets? Wat kan, voor iemand die zijn of haar leven op orde heeft en een moreel kompas lekker afgesteld, nog een reden zijn om te gaan zoeken naar meer?
Ik besef me dat dit misschien niet alleen over anderen gaat, maar eerst over mezelf over wat mijn rol mag zijn hierin. Herken je dit? Laat het me weten. Misschien kunnen we samen antwoorden vinden.
Nynke Douwstra
40 jaar, getrouwd met Friso, Moeder van Jules (10), Loek (9), Boris (7). Met z’n vijven wonen zij in Leeuwarden.
Lieve Nynke, ik lees je verhaal voor de tweede keer. Wat had ik de eerste keer ook alweer voor een antwoord? De situatie van je vriendinnenkring ken ik ongeveer uit eigen ervaring. Het is moeilijk om mensen mee te krijgen naar je gemeente of je Bijbelstudie. Want je gunt het hen zo. Als je mekaar al jaren kent weet men wel waar je vanuit gaat. Ik denk dat je vrij en blij mee kan blijven doen waar je achter staat en gewoon, als dat nodig is, en je wordt ernaar gevraagd, kunt zeggen “ik ben niet van de yoga” , of van de botox, of wat dan ook. Ik houd het zelf altijd luchtig. Of ik begin met te zeggen, “daar denk ik anders over”. Meestal vraagt men niet verder. En weet je dat wij in een ongelovige of anders gelovige omgeving, door de inwoning van de Geest van God, een tegenhouder van “het kwaad” zijn? (Kan iemand zeggen waar dat in de Bijbel staat?) En dat het vanwege onze gehoorzaamheid aan de Heer Jezus is, dus alle eer aan Hem, dat wij vrij en blij dáár kunnen zijn waar we toe geleid zijn. Ik merk dat er meer over te zeggen valt, maar zo eerst maar. Ik eindig met de veel gehoorde uitdrukking die ik nu wel toepasselijk vind: vergeet niet te shinen! Liefs, Marijke
Dank je voor je reactie en dat je de tijd neemt om te delen wat je denkt. In de titel staat dat het een vriendinnengroep is dat is niet helemaal kloppend 🙂 maar hoe dan ook blijf ik zoekende. Hoe mensen waar alles prima “op orde is” toch een handreiking kunnen krijgen om verder te kijken en op zoek te gaan naar meer. Gelukkig zijn er ook wél openingen. Ik hoop soms juist dat mensen wel verder vragen, maar merk toch dat het vooral ” mooi voor mij” is. En toevallig… ik volg yoga lessen waar laatst een gesprek ontstond over geloof en waarom je wel of geen yoga zou doen. (Ook leuk om eens in de kerk over te praten) Mooi wat je vertelt over tegenhouder van het kwaad, ik zal het opzoeken! En de laatste tip ga ik ook zeker onthouden. Dank je wel ❤️
Hallo Nynke, mijn idee over botox en dergelijke middelen wordt bepaald door wat ik ervan zie in de media wat ik er soms over lees in de krant. Bij sommigen kan er een soort verslaving ontstaan en mismaken ze zich vreselijk. Bij tattoos kan hetzelfde verslavingspatroon ontstaan. Plastische chirurgie kan veel goeds doen, maar botox toepassen om jezelf op te pimpen, ik heb mijn ideeën er zo over. Ook is het zo voor gelovigen in Jezus Christus, dat je lichaam een tempel is van de Heilige Geest. Ook daar kunnen we bij stil staan. Ik ben benieuwd hoe je dit thema verder gaat benaderen. Groet, Jan.
Ja ik lees ook over verslaving op dat vlak maar geen idee hoe groot het aantal is dat daar in doorschiet. Er komen als ik je reactie lees al weer meer thema’s boven…over dat je lichaam een tempel is: Wat betekent dat? Dat je er geen spuit inzet om het “mooier” te maken? En hoe zit het dan met stress, weinig slaap, je hart niet volgen is misschien ook wel iets wat je tempel schaadt…ik ga wat van het onderwerp af maar interessant is het wel.
Hoi Nynke,
Heel interessant om te lezen. Genoeg stof om over na te denken.
Hoe maken we het verschil?!
Gelukkig hebben we de Heilige Geest🎉
Alie Koning
🔥❤️
Hoi Nynke, goed stuk met een hele goede oprechte vraag. Ik heb regelmatig dezelfde vraag (hoewel zonder de botox 🤣) Een deel van een antwoord is de tekst uit Micha 6:8. God vraagt niet van je om altijd anders te zijn en overal het verschil te maken. Je mag gewoon je leven leiden en het goede doen voor Hem. Toch knaagt het bij mij ook wel eens dat we vaak niet op lijken te vallen en weinig “goed nieuws” hebben voor de welvarende medemens. Goed om met elkaar over na te denken en in gesprek te blijven!
Dank je Jos, wat een passende tekst. Goed te weten dat er meer mensen zijn waar dit knaagt…lijkt me fijn om verder over te praten
Een kijktip; ‘Wat betekent Jezus volgen in een wereld die hem niet (her)kent; de serie The Chosen! Heeft mijn beeld van Jezus en het volgen van hem echt enorm verrijkt en verrast!