• 12 september 2019
  • Delen

In 2 Koningen Hoofdstuk 16 staat een ontzettend mooi en relevant voorbeeld van hoe het niet moet…

Koning Achaz was koning over het twee-stammen-rijk en had het aan de stok met Aram en Israël(het tien stammen-rijk). Achaz werd bang en riep de hulp in van Tiglatpileser, de koning van Assyrië . Tiglatpileser kwam Achaz te hulp en dus wilde Achaz deze nieuwe vriend graag ontmoeten. Hij ging naar Damascus (want daar was Tiglatpileser) en zag daar bij aankomst een schitterend afgods-altaar…
Om zijn nieuwe vriend een beetje gunstig te stemmen liet Achaz een zelfde altaar bouwen in Jeruzalem. Toen Achaz terug was in Jeruzalem en wat offers had gebracht aan zijn nieuwe afgoden zag hij iets dat hem irriteerde… Het bronzen altaar dat in opdracht van God was gemaakt stond tussen het nieuwe altaar en de tempel in. Zoals je kunt lezen in vers 14 laat Achaz Gods altaar even verplaatsen naar ‘opzij van het nieuwe altaar’.
Nu klinkt het vrij slecht dat hij een nieuw altaar bouwde en daar offers op bracht aan een andere ‘god’. Dat is natuurlijk ook dramatisch maar tegelijk ligt een subtieler probleem, die nu ook nog relevant is…
De tempel was gebouwd op hele specifieke en strikte instructies van God zelf. Daarbij was het duidelijk dat je altijd eerst langs het altaar kwam voordat je het Heiligdom kon binnengaan.(Lev. 1:5) Koning Achaz schuift dat altaar even aan de kant omdat er wat mooiers is, iets wat zijn nieuwe vriend ook zal waarderen…
Maar als je nu ´het altaar´ even vertaald naar ´Het Altaar´, dan komt het verhaal ineens wat dichterbij. Het Offer(Jezus) werd geslacht op Het Altaar (Kruis van Golgotha). Jezus zegt: “Ik ben de Weg, de Waarheid en Leven, niemand komt tot de Vader dan door Mij”. Met andere woorden: Je moét langs Het Altaar om het Heiligdom binnen te gaan.
Het is vrij eenvoudig om in mijn leven heel subtiel Jezus een beetje aan de kant te schuiven… Een gesprek met collega’s gaat wel leuk als het over ‘God’ gaat, maar Jezus noem ik soms heel subtiel even niet… of, het gaat wel over Jezus, maar dan vermijd ik soms (uiteraard heel subtiel) zijn lijden, dood en opstanding een beetje. Dat zou wel eens iemand kunnen irriteren…
Of nog subtieler… ik stort me heerlijk in worship. Heerlijke muziek, handjes in de lucht met alle emoties die ik dan soms kan hebben… Maar gaat het dan nog wel over Het Offer? Gaat het écht nog over Jezus, of sta ik eigenlijk al zachtjes tegen het altaar te duwen…?
Het altaar opschuiven gaat heel simpel en heel subtiel, en andere vinden dat vaak ook prettiger. Maar de bouw-instructie van God staat nog steeds…. Het altaar staat ‘in de weg’ als je het Heiligdom in wilt. Je moét er langs… Er is geen andere route.

Door Jos van Zuijlen

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

*

Inloggen
Nog geen lid? Wachtwoord vergeten?