In onze grote, koude boerderij ben ik snel mijn warme sokken en mijn sloffen kwijt. Niet handig, want ik sta nogal eens met beide benen in de shit. Hier wonen meestal 12 tot 15 mensen onder 1 dak waaronder op dit moment ook een gezin uit Oekraïne en we hebben vaak logés.

Door de gangen van steen lopen er dagelijks ook nog eens eenden & kippen door het huis, wat betekent dat er ook overal poep ligt. De kinderen zorgen voor nogal wat obstakels op mijn weg door huis en er zijn dan ook dagen dat ik vooral het gevoel heb dat Robert en ik de zooi van anderen opruimen. 

Als moeder kwam ik al vroeg ergens achter:

Voordat iemand mij laat merken dat hij iets nodig heeft, kan ik al iets doen om ervoor te zorgen dat iedereen comfortabel blijft.

De allerbeste manier om dat te doen is door met liefde en oprechte aandacht iets te geven. Comfort is hier thuis ook gezellig in een knuffelige onesie, badjas, warme sokken of sloffen samenleven. Aan de gezinnen die hier kwamen wonen uit Oekraïne vorig jaar gaven we precies hetzelfde. We hebben in deze outfits gehuild, gelachen, geknuffeld en gewerkt.  

Wol jeukt 

Als ik me lekker opgewarmd en comfortabel voel, gebeurt er ook vaak iets ongemakkelijks. Ik krijg jeuk! Dit is het moment dat mijn basisbehoeftes goed geregeld zijn en ik mezelf bovenin de piramide van Maslov zie zitten. De plek waar ik me opgeladen, ontspannen en tevreden voel. Precies dan… komt de jeuk. De jeuk zet me aan het denken of ik de sokken nog wel aan moet houden. Of niet iemand mijn sokken nodig heeft en of ik wel alle signalen om me heen oppak van anderen die het minder comfortabel lijken te hebben. Die in het leven in een stand van overleven lijken te staan. 

Beweging

De jeuk is een soort onrust in het comfort die zorgt dat ik in beweging kom en de situatie om me heen wil veranderen. Het voelt dan alsof ik de sokken te lang aan heb en ze even uit moeten. Zonder de jeuk kan ik eigenlijk niet echt genieten van het comfort en word ik onrustig. Ik probeer dan te ontdekken wat ik samen met God aan een ander kan geven. Ik geloof dat God in de jeuk is, net zoveel als dat Hij in het comfort aanwezig is. Het laat me beseffen dat het bijzonder is wat ik van God krijg maar ook dat ik sommige cadeaus van God niet alleen voor mezelf heb ontvangen.

Voor iedereen warme sokken 

Ik neem vaak even de tijd om voor mezelf uit te zoeken wat mij comfort geeft. Waar ik van oplaad en wat ik van God nodig heb om ontspannen te blijven. Ik kan daardoor makkelijker uit mijn comfortzone stappen om ook andere dingen te doen. Die sokken blijven namelijk wel liggen om weer aan te trekken als ik ze weer nodig heb. 

Ik geloof dat we God en mensen om warmte mogen vragen zodat we hiervan mogen uitdelen zonder zelf in de kou te hoeven staan.

Ik voel me namelijk geregeld een held op sokken.

 

Door Sannie

Sannie is getrouwd met Robert en samen hebben ze 6 kinderen tussen de 16 en 4 jaar, waarvan 2 kids via pleegzorg bij hen zijn gekomen. Sinds 2019 wonen ze samen met Sannie’s ouders (en Oekraïense vluchtelingen) in een gezellige oude koude boerderij in Menaam waar ze middenin de drukte met Robert probeert een thuis te zijn voor wie er wonen en komen. Een plek waar ze elke dag dromen waar maken en van alles meemaken. Sannie houdt van Jezus, van muziek, uitdelen en gek doen en geeft in deze en volgende columns een inkijkje in hun leven.

Sinds 5 februari volgen we bij Stadskerk De Wijngaard het thema ‘reisgenoten’. We leren van de reisgenoten van Jezus én van elkaar als levensreisgenoten. Kom zitten bij het vuur, lees en luister de verhalen en praat er samen met jouw reisgenoten nog eens over door.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

*

Inloggen
Nog geen lid? Wachtwoord vergeten?