• 13 september 2021
  • Delen

Dit verhaal gaat over een man. Deze man ging regelmatig naar de kerk. Totdat een wereldwijde pandemie dat onmogelijk maakte. In het begin keek de man nog regelmatig naar de kerkdienst op televisie. Na een tijdje bleef de beeldbuis op zondagochtend steeds vaker uit. De man wandelde op zondagochtend met zijn familie in het bos, daar voelde hij zich dichtbij Gods schepping. Of hij was moe en sliep op zondagochtend uit.

Na enige tijd bleek het voorzichtig weer mogelijk om naar de kerk te gaan. De man vertelde aan enkele kringleden van zijn kerk dat hij er best een beetje tegen opzag. Zijn nieuwe zondagochtenden bevielen hem eigenlijk wel. Hij dronk eindelijk weer lekkere koffie op zondagochtend. Kon zijn dag een beetje meer zelf indelen. En hij had het ook erg druk op zijn werk.

Op een mooie zaterdagavond zat de man buiten in zijn tuin. Hij had met zijn gezin gebarbecued en hij besloot wat hout te gooien op de nog gloeiende kolen. Het vuurtje maakte de frisse lenteavond behaaglijk. ‘Biertje?’, appte de man naar een vriend, die hij kende van de kerk. ‘Kom er aan’, appte de vriend terug.

Bedankt voor je vurige betoog

De man zette een gemakkelijke stoel klaar voor zijn vriend en wachtte. Toen de vriend er was, zaten ze stilzwijgend naast elkaar bij het vuurtje. De sterrenhemel fonkelde ver boven hen. Het bier smaakte goed. De man en de vriend sloegen in stilte de vlammen gaande die rond de houtblokken speelden. ‘Ga je morgen naar de kerk?’, vroeg de man. De vriend zei niets, pakte voorzichtig een stukje gloeiend hout met een barbecuetang en legde het op de grond, weg bij het vuur. Daarna ging hij weer zwijgend zitten.

De man keek geboeid toe. Het eenzame stukje hout brandde steeds zwakker, gloeide even op en doofde toen. Al snel was het helemaal koud. Vlak voordat de vriend wegging, pakte hij het koude stukje hout en legde het weer midden in het vuur. Door het licht en de warmte van de blokken eromheen, begon het direct weer te gloeien. Toen de vriend de tuin verliet, zei de man: ‘Heel erg bedankt voor je bezoek en met name voor je vurige betoog. Tot morgenochtend.’

Deze column komt uit ‘de Wijnpers’. Nieuwsgierig naar het hele magazine? Vraag ernaar bij de ingang van de kerk of stuur een mail naar communicatie@stadskerkdewijngaard.nl

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

*

Inloggen
Nog geen lid? Wachtwoord vergeten?