Wanneer mijn hoofd vol is met vragen,
En ik bijna niets meer kan verdragen,
Zal ik mijn leven weer moeten vertragen,
Tot in diepe rust.
Als ik geleefd wordt in plaats van te leven,
En ik niets meer over heb om te geven,
Moet ik stoppen met alleen overleven,
Tot in diepe rust.
Wanneer de wereld mij weer eens benauwd,
En alles om mij heen voelt alleen maar koud,
Dan moet ik op zoek naar een plek van goud,
Tot in diepe rust.
Als er alleen maar ellende lijkt te zijn,
En overal dood, verdriet, angst en pijn,
Wil ik schuilen bij God, bij Hem is het fijn,
Daar is diepe rust.
God geeft mij vrede, als er nergens vrede is,
Bij Hem vind ik de rust die ik vaak zo erg mis.
Diepe rust, zelfs in de aller diepste dalen,
Diepe rust mogen we bij Hem komen halen.
