Zo in de eerste weken van het psalm 23 thema, heb ik tot vervelens toe psalm 23 gelezen. Zoveel verschillende vertalingen waarbij mijn brein elke keer weer tegensputtert bij één vers. En dat is vers 2: “Hij laat mij rusten in groene weiden en voert mij naar vredig water.” En dan vooral het vredig water.
In mijn beleving bevind ik me bijna dagelijks aan een brede, kolkende, snel stromende rivier die zo nu en dan ook nog eens ver buiten zijn oevers treedt. Op het werk, op de weg, thuis, in mijn hoofd… Alles behalve vredig water.
Het werk wat ik doe vindt hoofdzakelijk plaats in een koelcel en ik sta dagelijks onder razende koelmotoren waar ik en mijn schreeuwende collega’s dan weer bovenuit proberen te komen.
Naar het werk toe en weer naar huis over de A32, waar niemand elkaar nog een centimeter lijkt te gunnen, is het ook één en al onrust. En dan komen we hier in het noorden – vergeleken met de randstad – er nog goed vanaf.
Thuis aangekomen denk ik dan eindelijk rust te vinden maar niets is minder waar: ruziënde kinderen, vragende kinderen, een eindeloos kopjes gevende kat, telefoons, playstation, televisie, een zoemende afwasmachine én oven, één grote zee van lawaai en onrust. Net als aan het begin van de avond de rust lijkt aan te breken, beginnen de avondvluchten van vliegbasis Leeuwarden en lijkt er constant een helikopter over te vliegen. Achteraf blijkt dit de wasmachine te zijn. Zo stil zijn de wasmachines van tegenwoordig dus echt niet.
Als ik dan op bed lig en denk nog even in de Bijbel te kunnen lezen, dringen de woorden niet meer tot me door, omdat ik 9 van de 10 keer in slaap val.
En dan nog de onrust in mijn hoofd. Ik laat me vaak leiden door emoties en maak me dan ook vaak druk om de gekste dingen. Om dingen die het druk maken waard zijn, bijvoorbeeld mijn puberende zoon die maar niet lijkt snappen dat als hij op school niet zijn best doet (wat ikzelf overigens ook niet deed) het diploma toch echt niet vanzelf in de brievenbus valt en een fulltime baan achter de playstation waarschijnlijk een droom is die niet uit gaat komen. Maar ook maak ik me druk om totaal zinloze dingen. Bijvoorbeeld als de voetbalschoenen van de kinderen na een training niet in de schuur belanden maar in huis en het hele huis stinkt alsof er een eindeloos kopjes gevende kat tegen de voordeur heeft aan staan sproeien.
Het houdt me bezig.
Waar kan ik dan die groene weiden en dat vredige water vinden?
Wat ik nu wel weet is dat als ik er zo geforceerd naar op zoek ga dat ik het nooit zal vinden. Groene weiden en rustig water is iets wat je krijgt van de herder die van je houdt en voor je zorgt, want als de herder je er niet naar toe brengt dan zal je er op eigen houtje nooit komen. Luister naar de goede herder en hij zal zorgen dat je de groene weiden en het vredige water veilig zult bereiken, door alle drukte en onrust van de dag heen. Met de goede herder kom je de dag door. Ondanks dat ik deze psalm bijna uit mijn hoofd ken lees ik hem nog maar een keer. Met een eindeloos kopjes gevende kat op schoot.
Raymond Gort
