Vereenvoudig je leven, het thema waar we ons als gemeente momenteel mee bezig houden. Toen ik hierover nadacht kwam ik tot de ontdekking dat, voor mij, de huidige tijd, met zijn coronamaatregelen, een groot verschil maakt ten opzichte van de tijd zonder die maatregelen.
Veel dingen mogen even niet en dat is voor veel mensen even wennen, ook voor mij. Na verloop van tijd begon ik toch de voordelen er van in te zien, alhoewel, is het een voordeel om niet naar de kerk te kunnen?
Als je het hebt over ‘vereenvoudig je leven’ dan hebben de coronamaatregelen er bij mij zeker voor gezorgd dat mijn leven er op dit moment eenvoudiger op geworden is. Toen er niks meer mocht, bleef alleen mijn werk nog over. Hoe eenvoudig wil je je leven hebben, 8 uurtjes per dag werken, zo nu en dan met de racefiets erop uit, thuis wat klusjes oppakken, de administratie op orde brengen, eten en slapen. Langzaam maar zeker begon ik te waarderen dat ik niet meer naar cambuur en naar de voetbalclub van de kinderen mocht, bij niemand op visite kon en ook niet meer naar de kerk en de kring mocht.
Dat we als gezin nu wel erg vaak samen waren en veel ‘op elkaars lip leefden’ heeft even voor wat rumoer gezorgd maar ‘gemakkelijk’ als we zijn, wende dat ook snel.
Voor de zondagochtenden, die normaal gereserveerd zijn voor de kerk, had ik al snel vervangende ideeën; heerlijk op de racefiets weg of naar de sportschool. Na het sporten thuis onder de douche luisteren naar de preek van een online kerkdienst en mijn zondag was weer compleet. Ik betrapte mezelf erop dat ik de diensten en de kringavonden helemaal niet miste; niet dat mijn geloof weg was, maar dat er geen fysieke samenkomsten meer waren vond ik zelfs wel prettig. Toen begin september de diensten weer van start gingen heb ik tot het laatste moment gewacht met inschrijven, stiekem in de hoop dat de dienst vol zou zijn. Dit was niet het geval en met lichte tegenzin liep ik de bewuste eerste zondag naar de wijngaard.
Mijn gedachten waren bij de vele fietstochten die ik de laatste tijd had gemaakt en dat ik dat nu ook liever had gedaan. Aangekomen bij de kerk werden we zoals gewoonlijk hartelijk ontvangen. Beetje bij beetje verdwenen de gedachten over wat ik allemaal had kunnen doen en werd mijn humeur wat positiever en toen na het gebed het lied ‘how great is our God’ werd ingezet besefte ik, het is goed om weer terug te zijn!
Zo, klaar, een goed verhaal, tekst controleren en verzenden maar…dacht ik. Net toen ik op het punt stond om deze column op te sturen kreeg ik het bericht dat de kerken opnieuw dicht gaan; daar gaat mijn column dacht ik nog, 5 minuten oud en nu alweer achterhaald. Weer een periode zonder naar de kerk of kring te gaan, weer tijd over voor andere dingen en preken luisteren onder de douche. Het is niet anders, we zullen het ermee moeten doen. Eén ding heb ik in elk geval wel geleerd, wat ik de komende tijd op zondagmorgen ook ga doen, als de kerken weer open gaan, is het wéér goed om terug te zijn, zeker weten.
Gods zegen,
Raymond Gort.
