Afgelopen week was ik bezig met het inruimen van haardhout dat ik had gekregen. Gelukkig had ik hulp van een broeder en mijn vrouw. Wij hadden het geluk van een kruiwagen gebruik te kunnen maken. En over deze kruiwagen kregen wij een gesprek...
Ik deel de kruiwagen met een vriend en deze kunnen wij, wanneer het nodig is, gebruiken. Aan de kruiwagen kun je zien dat hij al vele jaren dienst heeft gedaan, maar ook veel buiten heeft gestaan. Hier en daar is het ijzer aangetast, zitten er roestplekken op en hier en daar ontstaat al een gaatje ijzer. Eerlijk gezegd zou hij wel eens een onderhoudsbeurt nodig kunnen hebben.
En zo kwamen wij deze middag op een mooie metafoor over ons geloofsleven. De kruiwagen wil graag werk voor je verrichten, je laadt de kruiwagen vol en je kunt het vervoeren. Ook Jezus wil jouw helper zijn, maar hoe ga je met Hem om? In mijn persoonlijk leven merk ik dat er momenten zijn dat ik Jezus buiten laat staan. Ik heb er dan op mijn manier geen tijd voor en ben bezig ben met mijn eigen druk, of eerlijk gezegd, met mijn eigen afleiding. Er is nogal wat afleiding om ons heen en ook ik heb daar last van. De Here Jezus staat dan vaak buiten te wachten op mij totdat ik kom. Hij is daarin trouw en stelt je nooit teleur.
Elkaar ontmoeten, bemoedigen en ons soms aangetaste geloof weer herstellen door de Schepper te ontmoeten.
In deze periode van corona staan wij vaak erg alleen in ons geloofsleven. Vaak hoorde ik dat deze maanden soms best eenzaam waren en dat het geloofsleven soms op een laag vlammetje staat. Voor mij een uitdaging om weer naar buiten te gaan. Naar buiten om mede-gelovigen te ontmoeten. Om weer uitgedaagd te worden de Here Jezus te ontmoeten. Laat in ons leven de liefde van Jezus naar elkaar weer schijnen. Elkaar ontmoeten, bemoedigen en ons soms aangetaste geloof weer herstellen door de Schepper te ontmoeten. Wie weet waar wij elkaar binnenkort zullen ontmoeten, ik kijk er naar uit!
Wim Tuma
